martes, 1 de mayo de 2012

La izquierda que ¿nos merecemos?

Voy a contar un ejemplo, absolutamente real, de cómo piensa y actúa la izquierda progresista española. Creo que sería más preciso hablar de pseudoizquierda cavernícola y pseudoderecha iluminada, pero dejémoslo así. Todos sabemos a quiénes nos referimos.


Hace un par de días se difundió en la red interna de la Universidad de Vigo (UVigo) un correo electrónico en el que la organización Red Madre (RM) solicitaba aportaciones de ropa de bebé que ya no fuera útil para sus propietarios. RM es, cito textualmente utilizando la página web http://www.redmadre.es/quienes.php, "una Fundación creada en 2007 con el propósito de activar una Red solidaria de apoyo, asesoramiento y ayuda a la mujer para superar cualquier conflicto surgido ante un embarazo imprevisto, en toda España". Conozco personalmente a algún miembro de RM y debo decir que no le tengo ninguna simpatía, como tampoco la siento por militantes del PP, PSOE, IU, o BNG a los que tengo la desgracia de conocer.


Una persona (EL) de la UVigo, quizá ignorando que el correo aludido ya había llegado a toda la institución, lo redifundió, y obtuvo una réplica de otro miembro (RB) de la institución, en la que podían leerse cosas como las siguientes (de nuevo transcribo literalmente, sin cambiar nada):


Se non fóra polo momento actual de fascismo puro e duro que temos neste pais
-so hai que ver os recortes que afectan a cáseque todo e todos, o correo de
la RED MADRE ata provocaría algunha risa.
[...]
Agora atacades todos os retro ou fachas ou como vos queirades chamar pedindo
roupiña para os futuros, sempre mirades para os futuros pero nunca para os
presentes.
[...]
Supoño que estás plenamente de acordo cos obispos, rajoys, feijos, sorayitas
e compañía coa súa política: hai que coidar as futuras nais facilitándolles
roupiña para os seus bandullos; seredes boíños e iredes ao ceo.
Se logo estes bandullos engrosan a lista de xente marxinal, sen traballo,
sen sanidade, sen vivenda "todo o que di esa marabillosa constitución que
temos", miraredes para outro lado e non teredes culpa de nada.
Non sexades hipócritas, axudade a que unha muller poida decidir tendo
cubertas as súas necesidades de traballo, vivenda, sanidade e escola, e se
logo queredes regalarlle roupiña, adiante.

O sea, que pedir ropa para niños es ser "retro" o "facha". ¿También lo era cuando lo hacían las organizaciones sociales de la República durante la Guerra Civil Española? ¿También lo es cuando lo hacen algunas ONGs en la actualidad, en el marco de programas de ayuda al Tercer Mundo? ¿Es así como razona la izquierda cavernícola? ¿Por qué, para defender el derecho al aborto, que suele ser algo que esgrimen quienes atacan a RM, es necesario echar la lengua a pastar, insultando a todo lo que se mueve?

Con textos como el mencionado, la izquierda es más cavernícola de lo que lo fue la Iglesia católica durante el franquismo, que aplicaba al pie de la letra dos principios claves: 1) quien no está conmigo, está contra mí, y 2) los herejes son seres despreciables y no merecen ninguna consideración.

Lo malo es que la cosa no acaba ahí. Al correo de RB siguió un segundo de EL, en el que se apuntaban cosas como las siguientes (como siempre, cito sin alterar nada):

A intención da mensaxe non ten nada que ver con políticas, nin historias de iglesia nin intereconomía nin gaitas. Supoñer, supoñedes mal porque nin son do PP, nin partidaria do Rajoy ou da Soraya, todo o contrario. Non creo na relixión, e moito menos na Igrexa e nos curas, pero iso son outras historias que creo que non lle importan a ninguén...
Poñerse a valorar as miñas ideas sin ter nin idea, paréceme un atrevemento bestial...
Eu só creo na xente de a pé, e hai moitísima  que necesita axuda, porque o está pasando mal, e iso é o único que me importa, o demáis, me sobra.
[...]
A verdade é que  escapou das miñas posibilidades lóxicas que a algunha xente lle sentase tan mal o correo...

Lógica la sorpresa de EL. ¿Con qué datos se atrevía RB a formular unos juicios tan temerarios? Obsérvese que la réplica es bastante suave (yo habría sido mucho más salvaje). Pero RB no tenía suficiente. En lugar de reconocer el error de su temeridad y pedir disculpas, soltó lo que sigue:

A miña intención non é ofender, pero se ti colaboras cunha RED MADRE que
cheira a facha que apesta, tes que asumir que alguén opine o que eu.
Todos somos libres de pedir colaboración con quen consideremos, pero iso
implica que haxa outros que teñamos outra opinión e o poñamos de manifesto.
O da "caridade" o deixamos xa que aínda cheira peor.

¡Perfecto! RB, desde su omnisciencia y desde su ecuanimidad, reparte calificativos a su gusto, al igual que Standard&Poor's califica a su antojo la deuda de países y entidades. La izquierda española no sólo es pseudo y cavernícola; también es dogmática. Ya sólo queda por dilucidar si son más o menos infalibles que el Papa de Roma.

¡Por Dios, por el infierno, o por Karl Marx! ¿Qué hemos hecho los españoles para merecer esta basura de izquierda antediluviana, faltona, irrespetuosa, dogmática, fanática, inculta, grosera, incivilizada y totalmente incapaz de aportar nada positivo?

No hay comentarios:

Publicar un comentario

¡A ver qué vas a decirme! Espero que me guste, porque si no ...